این مقاطع محصولاتی تولید شده براساس آلیاژ آهن به همراه ۲ درصد کربن و آلیاژ هایی دیگر می باشند. وجود ۱۰.۵ درصد آلیاژ کروم درون این مقاطع، آن را به فولادی ضد زنگ تبدیل کرده که بعد از ترکیب با مولکول های هوا لایه ای بر روی سطح تشکیل می شود که ارتباط و واکنش آهن را با مولکول های هوا را از بین می برد و از زنگ زدن آن جلوگیری می کند. گاهی برای افزایش این خاصیت آلیاژهای نیکل و مولیبدن را به همراه کروم به کربن اضافه می کنند که محصول نهایی را با نام های متفاوت در بازار عرضه می کنند.
برای مثال استیل ۳۰۴ دارای ۱۸ درصد کروم و ۸ درصد نیکل می باشد در حالیکه استیل ۳۱۶ دارای ۱۶ درصد کروم، ۱۰ درصد نیکل و ۲ درصد مولیبدن است. آلیاژ مولیبدن این محصول را در برابر کلرید موجود در آب های شور دریا محافظت می کند. همچنین استیل ۳۰۰ دارای نیکل بوده که از خواص آن جذب نشدن توسط آهن ربا می باشد. استیل ۴۰۰ در ترکیباتش تنها دارای فلز کروم و فاقد نیکل بوده و از خواص این آلیاژها جذب شدن توسط آهن ربا است. مقاطع ۴۰۰ به دلیل میزان بالای کروم مقاومت بالایی داشته و محصولی پرکاربرد در عرصه مهندسی تبدیل شده است.
بیشترین کاربرد لوله استیل در مکان هایی با درصد رطوبت و خوردگی بالا مانند خطوط انتقال آب، نفت، گاز و در صنایع پتروشیمی، غذا و دارو می باشد. این محصول را در واحدهای صنعتی با درصد آلیاژهای متفاوت می سازند که این عامل تاثیرگذار بر قیمت و وزن این محصولات دارد. این محصولات مانند دیگر مقاطع در دو نوع مقاطع درزدار و بدون درز تولید می شوند. پر واضح است قیمت لوله بدون درز در بازار بیشتر از قیمت لوله درزدار می باشد.